Niezamieszkała wieś nad potokiem Wisłoczek, lokowana na prawie wołoskim w 1570 r. Przed wojną była siedzibą dużej parafi i greckokatolickiej, do której należały także: Wisłoczek, Rudawka Rymanowska i Zawoje.

W czasie walk we wrześniu 1944 r., podczas tzw. „operacji dukielskiej”, większa część zabudowań Tarnawki uległa zniszczeniu, a w kwietniu 1946 r. pozostałą ludność wsi wysiedlono w rejon Tarnopola na Ukrainie. Opuszczone zabudowania w niedługim czasie zostały rozebrane przez mieszkańców okolicznych miejscowości.

Na terenie Tarnawki znajdowała się drewniana, greckokatolicka cerkiew parafialna pw. Opieki Matki Boskiej z 1860 r., rozebrana na przełomie lat 1955 – 1956. Dzisiaj po świątyni pozostały fragmenty kamiennej podmurówki, a na przycerkiewnym cmentarzu dwa nagrobki tutejszych księży. Za cerkwiskiem, przy starej drodze wiodącej wzdłuż potoku Wisłoczek, można znaleźć ślady chat, piwnic i studni. Po przeciwnej stronie drogi, w charakterystycznej kępie drzew znajduje się stary łemkowski cmentarz. Zachowało się tutaj zaledwie 7 nagrobków. Są to kamienne lub żeliwne krzyże osadzone na kamiennych cokołach, pochodzących z początku XX wieku.

W Tarnawce przez kilka lat mieszkał Julian Tarnowycz, autor „Ilustrowanej historii Łemkowszczyzny” wydanej w 1936 r. we Lwowie.