Wieś w dolinie potoku Bridok, prawego dopływu Wisłoka. Lokowana na prawie wołoskim w 1572 r. Zamieszkiwana w większości przez Łemków, którzy zajmowali się głównie hodowlą bydła i owiec.

Do miejscowości należały dwa przysiółki: Wernejówka i Hamry.

W obu przypadkach zamieszkiwane przez grekokatolików. Przed wojną miejscowość liczyła 109 zagród, w tym tylko dwie polskie (leśniczówka i folwark). Po przejściu frontu w 1945 r. mieszkańcy Puław dobrowolnie całą wioską zgłosili się do wyjazdu na Ukrainę, chcąc nadal mieszkać razem. Wbrew oczekiwaniom zostali rozproszeni po wielu miejscowościach w okolicy Zbaraża.

Opustoszała wieś została całkowicie spalona. Pozostał jedynie stary łemkowski cmentarz otoczony murem z polnego kamienia.

Niszczejącą drewnianą cerkiew pw. Ducha Świętego z 1831 r. rozebrano w 1950 r.

Pod koniec lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku osiedlili się tu Polacy, repatrianci z Zaolzia, z Ewangelicznej Wspólnoty Zielonoświątkowej. Nowi mieszkańcy są bardzo gospodarni i gościnni. Z ich inicjatywy wybudowano Dom Modlitwy oraz pierwszy w Beskidzie Niskim wyciąg krzesełkowy.